ภาวะเมแทบอลิกซินโดรม (Metabolic Syndrome) เป็นภาวะที่เกิดจากการเผาผลาญสารอาหารของร่างกายที่ผิดปกติ มักพบในผู้ป่วยที่ไขมันในช่องท้องมากขึ้นหรือที่เราเรียกว่า “อ้วนลงพุง” ทำให้เกิดปัญหาเรื่องความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไขมันสูงและไขมันพอกตับ ซึ่งในระยะยาวจะส่งผลให้เกิดผลเสียต่อหลอดเลือดและหัวใจ เช่นเป็นโรคหัวใจขาดเลือด อัมพฤกษ์ อัมพาตได้ในที่สุด
ปัจจุบันภาวะเมแทบอลิกซินโดรมนี้ได้กลายเป็นปัญหาสุขภาพที่สำคัญของโลกสมัยใหม่ โดยเป็นหนึ่งในกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (non-communicable diseases, NCDs) กล่าวคือ ไม่ได้เกิดจากเชื้อโรคและไม่สามารถแพร่กระจายจากคนสู่คนได้ แต่เป็นโรคที่เกิดจากนิสัยหรือพฤติกรรมการดำเนินชีวิตที่ไม่สมดุล
แม้ว่าภาวะเมแทบอลิกซินโดรมจะเริ่มต้นมาจากประเทศในซีกโลกตะวันตก ความชุกในประชากรเมืองของประเทศกำลังพัฒนาบางประเทศในปัจจุบันกลับพบมีมากกว่าในประเทศในโลกตะวันตเสียอีก ที่เป็นเช่นนี้เนื่องจากปัจจัยพื้นฐานที่สำคัญ 2 ประการ คือ
- การรับประทานอาหารที่ไม่มีคุณภาพ เช่นอาหารจานด่วน
- การออกกำลังกายที่ลดลง
ในปัจจุบันมีความพยายามจากองค์กรต่างๆทั่วโลกในการรณรงค์ให้มีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของการดำเนินชีวิตประจำวันให้เหมาะสมและเกิดประโยชน์ต่อสูขภาพมากยิ่งขึ้น เช่น การแบ่งเวลาออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพ เช่นลดความหวานและความเค็ม สิ่งเหล่านี้จะช่วยลดอัตราการเกิดภาวะเมแทบอลิกซินโดรมในประชากรและทำให้มีสุขภาพที่แข็งแรงยิ่งขึ้นอีกด้วยนะคะ
ขอบคุณแหล่งข้อมูลดีๆ จาก
Mohammad G. Saklayen, The Global Epidemic of the Metabolic Syndrome, Current Hypertension Reports (2018) 20: 12 , https://doi.org/10.1007/s11906-018-0812-z
